فراوانی آنتی بادی ضد سرخک در سرم دانشجویان نظامی، بعد از واکسیناسیون سراسری در ایران

● زمینه و هدف:
اپیدمی سرخک در کشورهای در حال توسعه بخصوص در ایران ادامه دارد و به همین علت وزارت بهداشت اقدام به واکسیناسیون همگانی در سن ۲۵-۵ سالگی در سال ۱۳۸۳ نمود. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی آنتی‌ بادی ضد سرخک بعد از واکسیناسیون سراسری بر علیه سرخک در بالغین نظامی می‌باشد.
● روش بررسی:
این مطالعه از نوع مقطعی است که یک ماه بعد از واکسیناسیون همگانی در ۸۶۵ نفر از دانشجویان ارتش که کارت واکسیناسیون داشتند، در تهران در سال ۱۳۸۳ انجام شد. اطلاعات دموگرافیک شامل سن، واکسیناسیون قبلی و ابتلا به سرخک جمع ‌آوری شد. مقدار ۵ میلی ‌لیتر خون از هر دانشجو گرفته شد و با تست الیزا از کیت IgG Enzygnost و IgM ضد سرخک شرکت بهرنیگ آلمان مورد آزمایش قرار گرفت. سطح کیفی آنتی‌بادی، با فتومتری و تعیین Cut off OD و سطح کمی آنتی‌بادی، با MIU/ml طبق دستور سازمان بهداشت جهانی و طبق فرمول کیت انجام شد و با برنامه SPSS کامپیوتر، مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
● یافته‌ها:
در این مطالعه همه دانشجویان مرد بودند و میانگین سنی آنها ۱۹.۱۶±۱.۱ SD سال بود. سابقه واکسیناسیون ضد سرخک در زمان کودکی، در ۵۸۶ نفر(۷/۶۷%)، مثبت بود. سابقه تماس با بیماران مبتلا به سرخک، در ۳۴ نفر (۹/۳%) و سابقه ابتلا به سرخک در ۲۳ نفر (۷/۲%)، مثبت گزارش گردید. آنتی بادی ضد سرخک IgG، در ۸۴۶ نفر (۸/۹۷%) مثبت بود و ۸/۰% افراد، IgM مثبت بودند و مابقی، منفی بودند. فقط در ۱۹ نفر (۲/۲%)، IgM و IgG، منفی گزارش گردید.
● نتیجه‌گیری:
در این مطالعه مشخص شد که ۲/۲% افراد هیچ گونه آنتی‌بادی بر علیه سرخک نداشتند، اما علت شکست اولیه و علت عدم ساخت آنتی‌بادی در تعدادی از دانشجویان مشخص نشد؛ لذا توصیه می‌شود که این مساله در مطالعات آینده مورد بررسی قرار گیرد.

غلام علی قربانی
نعمت اله جنیدی
کاظم احمدی
علی مهرابی توانا
غلام حسین علی شیری

منبع : پایگاه اطلاعات علمی