میرزا صادق/شیخ محمد صادق مجتهد تبریزی

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا محمد، فرزند ملامحمدعلی مجتهد قراجه
تولد و وفات: (۱۲۶۹/۱۲۷۴ -۱۳۵۱) قمری
محل تولد: ایران
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه اصولی، عالم دینی، مرجع‌تقلید و شاعر
پس از فراگیری مقدمات در نوزده سالگی به همراه برادرش ، میرزا محسن مجتهد ، به نجف رفت و از محضر ملامحمد فاضل ایروانی و شیخ محمد حسن مامقانی و ملامحمد فاضل شرابیانی و شیخ هادی تهرانی و در کربلا از محضر ملاحسین فاضل اردکانی استفاده نمود. تا در فقه و اصول برآمد. در ۱۳۱۱ق به تبریز بازگشت و مرجعیت دینی مردم را عهده‌دار شد. و به تدریس فقه و اصول پرداخت. در اواخر عمر پس از کوشش بسیار برای رهائی شیخ محمدتقی بافقی از زندان رضاشاه مسافرتی به سنندج کرد و مورد تکرین بیش از حد عام و خاص اهل سنت قرار گرفت. بعد از اقامتی کوتاه در آنجا به قم رفت و چند سالی در آنجا ماند و در همان‌جا درگذشت. آیت‌الله کبیر بر وی نماز گزارد و در رواق حضرت معصومه (ع) دفن شد. از آثارش: "المقالات‌الغرویه" یا "المقالات الغرّیه" ، در مباحث الفاظ ، در اصول؛ "کتاب الصلاهٔ"؛ شرح "تبصره" علامهٔ حلی؛ "الفوائد" ، در مسائل متفرقه فقه؛ "طریق النجاهٔ"؛ رسالهٔ فی‌المشتق"؛ در مسائل متفرقهٔ فقه؛ "طریق‌النجاهٔ"؛ "رسالهٔ فی‌المشتق"؛ رساله‌ای در"شرائط‌العوضین"؛ حاشیه بر "وسیلهٔ‌النجاهٔ"؛ حاشیه بر "منهج‌الرشاد"؛ "واجبات الاحکام" ، رسالهٔ علمیه؛ "دیوان" شعر.

منبع : مطالب ارسالی