ضیافت مهر

●دعا روز سوّم ماه مبارك رمضان
اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ والتّنَبیهَ و باعِدْنی فیهِ من السّفاههٔ والتّمْویهِ واجْعَل لی نصیباً مِنْ كلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِكَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ.
خدایا در این روز، مرا هوش وخودآگاه روز كن و در این روز، مرا از نادان و گمراه دور گردان و نصیبی از هر خیر كه در این روز فرود می آورد، عطا فرما. به حقّ جود و كرمت ای بخشنده ترین بخشندگان.
●یك حكم شرعی
پرسش: اگر روزه دار باشم و مادرم مرا وادار به خوردن غذا یا نوشیدن كند، آیا روزه ام باطل میشود؟
پاسخ: خوردن و آشامیدن، روزه را باطل میكند، هر چند بر اثر درخواست و اصرار شخص دیگری باشد. مقام معظم رهبری
●یك حكایت
باری گوسفندان غارتی با گوسفندان كوفه مخلوط شد. یكی از زاهدان از خوردن گوشت خودداری كرد و پرسید: میش چند سال عمر كند؟ گفتند: هفت سال. و او هفت سال از گوشت خوردن خودداری كرد. كشكول شیخ بهایی
●یك سخن
زدودن شكاف فقر و غنا، هنر رمضان
وجود فاصله عمیق میان فقر و غنا، همواره دغدغه بزرگان و رهبران دینی بوده است و زدودن این شكاف از سطوح و لایه های جامعه اسلامی، عمق حركتهای بنیادین و ریشه ای آنان به شمار می رفته است. حجم عظیم توصیه ها و راهكارهای ارائه شده از سوی امامان معصوم علیهم السلام در مسیر پیراستنِ غبار ظلم و نابرابری از چهره امت اسلام، حكایتگرِ این اهتمام از سوی پایه گذاران تئوری اسلام اصیل و ناب است.
هر گونه حركت و تصمیمی در عرصه مسائل فردی و اجتماعی كه با نابرابری و بی عدالتی همراه باشد، از نگاه دین محكوم به فنا و شكست است. و وظیفه اساسی و راهبردی حاكمان در جوامع اسلامی، توسعه و گسترش عدالت در تمامی لایه های اجتماعی، و زدودن فقر و محرومیت از چهره مردم است.
اگر علی علیه السلام به عنوان پرچمدار عدالت راستین، گرفتن دانه ای از دهان مورچه ای را به قیمت داشتن حكومتی به گستره تمام زمین و آسمان، برنمی تابد، برای فرهنگ سازی این اصل مترقی در میان امم اسلامی و بلكه آزاد مردان جهان است، چرا كه ظلم و بی عدالتی با تمامی گونه هایش و از سوی هر فرد و مقام، غیر قابل پذیرش، و مطرود است.
وجود فقر و بروز جلوه های محرومیت در میان امت اسلامی، گویای عدم توجه بایسته به همین اصل راهبردی است. و هنر رمضان در این است كه با قامتی رسا و زبانی گویا بر این اصل پیشرفته تكیه كرده و زدودن شكاف میان غنی و فقیر را شعار خویش قرار داده است.
ببینیم صادق آل محمد (ع) حكمت روزه را چه بیان می كند: حكمت روزه آنست كه مرز میان غنی و فقیر را بردارد زیرا ثروتمند، رنج گرسنگی را درك نمی كند تا بر فقیر ترحم كند و او هر چه اراده كند برای خویش فراهم می سازد. از این رو؛ خدای متعال خواست تساوی و برابری میان خلق خویش برقرار كند و از رهگذر روزه، ثروتمند رنج گرسنگی و درد را بچشد، شاید كه بر ضعیف دل بسوزاند و بر گرسنه ترحم نماید .
چشیدن درد فقر و محرومیت و یا تحمل گرسنگی و تشنگی _ و لو به مدت سی روز _ اگر با تمامی اصول و آداب آن صورت پذیرد_ نه آنكه سفره های رنگین و غذاهای متنوع در سحرگاهان و شامگاهان، زینت بخش بزم روزه داران گردد _ ره آوردی بزرگ برای توزیع ثروت و سرمایه میان قاطبه امت است تا فاصله و شكاف میان وضع موجود و مطلوب به حداقل برسد و فقرا و مستمندان نَفَسی تازه كنند.

علی اصغر عطاران طوسی

منبع : خبرگزاری ایسنا