قرار هیئت رئیسه حزب کمونیست روسیه

٢۱ دسامبر سال ٢۰۰٩، ۱٣۰سال از تولد یوسف ویساریونویچ استالین، دولتمرد و فعال اجتماعی بزرگ، یکی از پایه گذاران اولین دولت کارگران و دهقانان در جهان می گذرد.
درخشان ترین صفحات تاریخ میهن ما با نام استالین پیوند خورده است. صنعتی کردن، جهش سریع در عرصه تعاونی کردن و پیشرفتهای فرهنگی، کشور ما را به یکی از کشورهای پیشرو جهان تبدیل کرد، اجرای عدالت استالینی امکان پیروزی سوسیالیسم در یک کشور را ثابت کرد.
یوسف ویساریونویچ استالین (جوگاشویلی)، در ٢۱ دسامبر سال ۱٨۷٩، در شهر گوری(Gori) گرجستان، در یک خانواده کفاش بدنیا آمد. وی، پس از پایان تحصیلات خود در مدرسه دینی شهر گوری در سال ۱٨٩٤، به دانشسرای مذهبی ارتدوکس تفلیس وارد شد و حین تحصیل، یک گروه مارکسیستی را رهبری می کرد. انقلابی جوان، در سال ۱٨٩٨، به عضویت سازمان گرجستان حزب کارگری سوسیال دموکرات روسیه در آمد و در عین حال، اولین عضو سازمان سوسیال- دموکرات گرجستان، مسامه- داسی(Mesami- Dasi) بود.
استالین مدت زیادی و بدقت بخودسازی مشغول شد. «کاپیتال»، «مانیفست حزب کمونیست» و دیگر آثار مارکس و انگلس را آموخت و با آثار ولادیمیر لنین آشنا شد. حوزه علاقمندیهای استالین بسیار وسیع بود. وی، فلسفه، اقتصاد سیاسی، تاریخ، علوم طبیعی را فراگرفت. آثار ادبی بزرگان ادبیات را می خواند و شعر می سرود. بدین ترتیب، استالین به یک مارکسیست تحصیل کرده تبدیل می شود. به ابتکار او، روزنامه برادزولا(Bradzola = مبارزه)، اولین روزنامه مخفی سوسیال- دموکرات گرجستان، منعکس کننده ایده های لنینی ایسکرا(=Iskra شراره) از ۱۱ سپتامبر سال ۱٩۰۱، انتشار یافت.
استالین از اولین گامهای سیاسی، عزم راسخ و توانائی های خود را در رسیدن به هدف نشان داد. نزدیک ترین رفـقای وی، او را «کوبا» (Koba = عصیانگر) می نامیدند. استالین انقلابی، بمعنی واقعی کلمه، عصیانگر بود. وی بطور سیستماتیک تمام ماورای قفقاز را گشت. اغلب به شهرهای باتومی، کوتائیسی، تفلیس و باکو سفر می کرد. سازمانهای موجود حزب را تحکیم می بخشید و سازمان‌های تازه را تشکیل می‌داد. در بحثهای جدی باحضور عده زیادی شرکت می کرد و با تمام توان از مواضع بلشویکی دفاع می نمود و اوپورتونیسم را افشاء می کرد.
اوج گیری مبارزات انقلابی- آزادیبخش کارگران قفقاز در آغاز قرن بیستم، نگرانی شدید دستگاه تزاری را برانگیخت. دوره خفقان آغاز گردید. ۵ آوریل سال ۱٩۰٢، استالین دستگیر شد. اما، نه این محرومیت از آزادی و نه پنج بار زندانی شدن بعدی، نتوانستند در اراده وی که به حقانیت خود اطمینان داشت، خدشه ای وارد آورد. استالین، سازمانگر مبارزه سازمان‌یافته در قفقاز، رهبر شعبه روسی حزب کارگری سوسیال- دموکرات روسیه، یکی از بنیانگذاران «پراودا»ی لنینی، همآهنگ کننده فعالیت فراکسیون بلشویکها در دومای دولتی، اعتبار بزرگی درمیان رفقای همرزم خود کسب کرد. از زمان برگزاری کنفرانس چهارم حزب در سال ۱٩۱٢ در پاریس، وی به عضویت دائم کمیته مرکزی حزب پذیرفته شد. در ماه فوریه سال ۱٩۱۷، بحق بعنوان یکی از بزرگترین فعالان حزب، به جمع سازمانگران انقلاب اکتبر پیوست و بمقام کمیسر خلق اولین دولت کارگران- دهقانان روسیه شوروی برگزیده شد.
استالین از همان آغاز فعالیت سیاسی خود، به هواداری از لنین برخاست و با درک نبوغ او، بدون تزلزل به این راه ادامه داد. استالین شجاعانه از ایده های لنین، بعنوان وسیله ای برای به زیر کشیدن حکومت مطلقه و برقراری حاکمیت خلق، دفاع کرد. حقانیت ایده های لنین در باره دیکتاتوری پرولتاریا، مسئله دهقانان، ساختمان سوسیالیسم در یک کشور را ثابت کرد و خلاقانه پرورش داد. استالین سهم بزرگی در تنظیم سیاست ملی بلشویکی و تشکیل اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی داشت. لنین و استالین با همکاری و همفکری تنگاتنگ در سالهای جنگ داخلی، دست به دست هم داده، ارتش سرخ را سازماندهی کرده، تحکیم بخشیدند.
ولادیمیر لنین، حل مهمترین مسائل داخلی و خارجی اتحاد شوروی را بعهده استالین واگذار می‌کرد. صدر شورای کمیساری خلق، سخت ترین امور را به وی اعتماد می کرد و ارزش بزرگی به توانائیهای استالین قائل بود. در سال ۱٩٢٢ با پیشنهاد لنین، استالین به دبیر کلی کمیته مرکزی حزب برگزیده شد. پس از وفات ولادیمیر ایلیچ لنین، وی سی سال تمام معماری و سازندگی یک قدرت بزرگ جهانی، اتحاد جماهیر سوسالیستی شوروی را رهبری کرد.
هدف اصلی سیاست اقتصادی استالین، تبدیل کشور کشاورزی به یک کشور پیشرفته صنعتی بود. دشواریهای بسیارعظیمی در راه صنعتی کردن کشور بزرگ ویران شده و عقب مانده اقتصادی که از امپراطوری روسیه به ارث رسیده بود، وجود داشت. صنعتی کردن، به راه اندازی مجموعه کامل صنایعی نیاز داشت که در روسیه تزاری اصلا موجود نبود. احداث صنایع مدرن نظامی ضرورت داشت. کارخانه های ساخت ماشینهای کشاورزی که در روستاها اصلا دیده نشده بود، لازم بود. همه اینها، باید به حساب سرمایه های هنگفت به انجام می رسید. کشورهای سرمایه داری این سرمایه های هنگفت را از راه استثمار بی رحمانه زحمتکشان، از اشغال نظامی کشورهای دیگر و غارتگری بدست می آورند. اما، کشور شوراها بغیر از امکانات داخلی، هیچ منبع دیگری نداشت. به همین سبب، تکیه بر نیرو و امکانات خود، تلاش برای رسیدن به خود کفائی اقتصادی، ویژگی اصلی مدل استالینی توسعه روسیه بود.
استالین اصول اساسی صنعتی کردن اتحاد شوروی را تدوین کرد. با تحقق آنها، سنگ بنای سیستم سوسیالیستی اقتصاد خلقی گذاشته شد. به عقیده استالین، واقعیت صنعتی کردن، عبارت از توسعه صنایع سنگین و ماشین سازی بمثابه قلب آن بود. در سایه تحقق آنها بود که پایه های مادی سوسیالیسم تحکیم یافت و کشور از وابستگی به دنیای سرمایه داری، آزاد گردید.
سیاست اقتصادی استالین موجب رشد سریع اقتصاد گردید. در آغاز سالهای ۱٩٣۰، زمانی که قدرتهای بزرگ سرمایه داری به رهبری ایالات متحده آمریکا، با رکود سنگین اقتصادی مواجه بودند، اتحاد شوروی به جایگاه اول رشد اقتصادی در جهان دست یافت. این میزان رشد اقتصادی نه تنها به لحاظ افزایش عددی شاخص‌ها، حتی در بلوغ کیفی اقتصاد نیز بدست آمد. در آن سالها، مکتب علوم و طراحی شوروی بنیانگذاری شد که در اواسط قرن بیستم به مقام رهبری جهان دست یافت. پایه های تسخیر فضای کیهانی بوسیله شوروی، درست با اجرای برنامه های پنج ساله استالینی گذاشته شد.
حقانیت مشی استالین در صنعتی کردن کشور کاملا ثابت شد. این مشی بر ارزشهای شایسته مارکسیستی مخالف دنیای امپریالیستی مبتنی بود که برتری قطعی خود را در جریان جنگ دوم جهانی نشان داد. کشور ما ده سال از تاریخ خود را فقط برای آماده شدن به این آزمایش سخت صرف کرد. تحت رهبری یوسف استالین، اتحاد شوروی توانست از این امکان تاریخی بنحو احسن بهره‌مند شود. تزهای اصلی سیاست اجتماعی- اقتصادی حاکمیت شوروی ــ برقراری سوسیالیسم در یک کشور واحد، به بهترین وجه تحقق یافت. خلقهای شوروی در مسیر راه طی شده از سیاست اقتصاد نوین لنینی تا قانون اساسی استالینی اتحاد شوروی در سال ۱٩٣٦، توانستند جامعه نوین را پایه گذاری کنند. و این جامعه، تفوق کامل خود بر فاشیسم را در سالهای جنگ دوم جهانی به اثبات رساند.
البته، راه تازه پیشگامان از اشتباهات و انحرافات تراژدیک نیز خالی نبود. شرایط خشن و سازش ناپذیری در مبارزه با مخالفان داخلی و خارجی مبنای آنها بود. تاریخ، ماندگاری اتحاد شوروی را تحت آزمایش بی رحمانه قرار داده بود که فقط یک راه حل داشت : که بر که. علاوه بر آن، مسئله سرنوشت تمدن همه بشریت مطرح بود.
اتحاد شوروی از آغاز جنگ کبیر میهنی، همه جوانب اقتصاد خلقی خویش را سریعا در جهت تأمین نیازهای جبهه سازماندهی کرد. کشور شوراها جنگید و ساخت. کارخانه های جدید ذوب آهن در چلیابینسک(Chelyabinsk) و ازبکستان راه اندازی شد. کوره های آهن گدازی جدید در تاگیل(Tagil) و ماگنیتاگورسک(Magnitagorsk) به کار افتادند. کارخانه تازه آلومینیوم استالینسک (Stalinsk) آغاز بکار کرد. نیروگاههای برق بسیاری وارد مدار شدند. پشت جبهه و جبهه به میدان واحد مبارزه تبدیل گردید. بدین نحو، اتحاد شوروی فقط به تأمین سلاح و تجهیزات جنگی جبهه مشغول نشد. اندوخته های خود را به حدی رساند که حتی نمی توانست در تصور دولت تزار، که اقتصاد آن در دومین سال جنگ اول جهانی در هم ریخت، بگنجد. صنایع شوروی در سه سال آخر نبرد با فاشیسم، سالانه بطور متوسط بیش از ٣۰ هزار تانک، توپ خودکششی و ماشین زرهی، تا ٤۰ هزار هواپیما، ۱٢۰ هزار قبضه جنگ افزار با کالیبرهای مختلف و تا ٤۵۰ هزار قبضه مسلسل نفری و پایه دار، تا ۱۰۰ هزار خمپاره، بیش از ٣ میلیون قبضه تفنگ و در حدود ٢ میلیون سلاح خودکار تولید کرد. نباید فراموش کرد که؛ پتانسیل صنعتی و انسانی تقریبا همه اروپا در خدمت هیتلر بود. اما، تسلیحات شوروی نه تنها در مقابل آلمان عقب نشینی نکرد، حتی از جنبه های کیفی و حجم تولید نیز بر آن برتری چشمگیری داشت.
اتحاد شوروی نه فقط نیروی تعیین کننده در تارومار کردن فاشیسم آلمان و متحدان آن بود، بلکه، با وارد آورد ضربات سهمگین بر میلیونها نظامی ژاپنی در منچوری، نقطه پایان جنگ دوم جهانی را گذاشت. میلیتاریسم ژاپن را نه تروریسم اتمی آمریکا در هیروشیما و ناکازاکی، بلکه، نیروهای اتحاد شوروی با در هم کوبیدن ارتش کواتون، به تسلیم مجبور ساخت.
بزرگترین خدمت استالین به میهن، این واقعیت است که او ، در طول جنگ کبیر میهنی توانست کادرهای جدید را برای پستهای پر مسئولیت رهبری نظامی، انتخاب، تربیت و معرفی نماید. از میان آنها، سرکردگانی مثل؛ ژوکوف، راکاسسووسکی، کانوف، واسیلیوفسکی، مالینوفسکی، آنتونوف، باگرامیان، باگدانوف، بولگانین، باتونین، ورشینین، وارونوف، گالیتسکی، گاوروف، گالاوانوف، گارباتوف، کاتوکوف، کوراسوف، للیوشنکو، مالینین، مرتسکوف، رئبالکوف، سوکولوفسکی، تالبوخین، ترافیمنکو، فدارنکو، چرنیاخوفسکی، اشتمنکو، یاکولیوف و عده ای دیگر بیرون آمدند که نام خود را جاودانه ساختند.
استالین همزمان با رهبری عملیات نظامی در جبهه های جنگ و رهبری سازماندهی کار در پشت جبهه، به فعالیتهای تئوریکی نیز ادامه می داد. مضمون سخنرانیها و دستور العملهای او نه تنها راهنمای عملی برای تداوم توسعه علوم دفاعی شوروی بود، حتی موجب رشد تئوری سوسیالیستی دولت شوروی، وظایف و منابع قدرت آن نیز گردید. استالین، در وهله اول، فعالیت دولت شوروی را در شرایط جنگی توسعه بخشید و راههای تقویت اقتصادی و قدرت نظامی آن را نشان داد. استالین نقش بسیار گرانبهائی در ساختن سیستم جهانی سوسیالیسم ایفاء کرد.
اتحاد شوروی نه تنها طاعون قهوه ای قرن بیستم را نابود ساخت، به بازسازی اقتصاد ویران شده ملی موفق شد، سپر دفاعی اتمی مطمئنی ساخت و به استفاده صلح آمیز از انرژی اتمی دست یافت. رشد منظم سطح زندگی مردم را تأمین کرد. علوم و فرهنگ کشور را تا سطح غیر قابل تصوری توسعه داد. خودآگاهی ملی و تابعیت شوروی را گسترش یافت.
میراث تئوریکی که از استالین به ما رسید، هنوز هم اعتبار و اهمیت خود را حفظ کرده است. سلسله سخنرانیهای استالین در باره «مبانی لنینیسم»، «مشکلات اقتصادی ساختمان سوسیالیسم در اتحاد شوروی»، «مسئله زبان شناسی»، جزو ذخایر طلائی تفکر سیاسی محسوب میشود. با این همه، بهره گیری امروزی مارکسیستها از تجربه کار استالین، به هیچ وجه بمعنی کاربست کور- کورانه آن نیست. شناخت و کاربست آن متدولوژی که خود او با توجه به تجارب پیشینیان خویش به کار گرفت، ضروری است.
تأثیر استالین در پروسه تاریخی بقدری عظیم است که مفتریان و عوامفریبان دست نشانده قدرتهای حاکم با جعل تاریخ، توانائی حدف او را ندارند. قابل توجه است که بر اساس نظرسنجی اینترنتی سال ٢۰۰٨ در چهارچوب پروژه «نام روسیه»، استالین هم مثل لنین، در لیست برجسته ترین شخصیتهای کشور ما قرار گرفت. اگر این را هم در نظر بگیرم که اکثریت کاربران اینترنت را جوانان تشکیل می دهند، اهمیت آن هر چه بیشتر آشکار می شود. علیرغم دهها سال افتراگوئی و تهمت زنی، نام استالین بعنوان سمبل سازندگیهای عظیم، پرچم پیروزی، نمونه صداقت و خدمت به توده های کار و زحمت، در اعماق وجود خلق باقی مانده است.
هیئت رئیسه کمیته مرکزی حزب کمونیست جمهوری فدراتیو روسیه مقرر می دارد:
۱) هیئت دبیران کمیته مرکزی حزب کمونیست، کمیته های منطقه ای و محلی حزب، برنامه ها و تدابیر همه جانبه ای را بمناسبت ۱٣۰- امین سالگرد تولد یوسف ویساریونویچ استالین تهیه و تدارک ببینند. به همین منظور نشست‌ها، سیمینارها، کنفرانسهای علمی- پراکتیکی و شب‌های بزرگداشت با شکوه برگزار کنند.
٢) مدال یادبود کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه را بمناسبت ۱٣۰- امین سالگرد تولد ی. و. استالین تأسیس کنند. در روی مدال کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه، عبارت«بمناسبت ۱٣۰- مین سالگرد تولد یوسف ویساریونویچ استالین» قید شود.(اضافه می شود).
٣) هیئت دبیران کمیته مرکزی حزب کمونیست جمهوری فدراتیو روسیه، به تجدید چاپ کتاب «استالین و مدرنیته»، نوشته گنادی زیوگانوف اقدام نموده و پخش وسیع آن را با شرکت کمیته های منطقه ای حزب سازماندهی کنند. کتابها را بطور رایگان به کتابخانه های سراسری، منطقه ای، شهری و کتابخانه های مراکز آموزشی هدیه کنند.
٤) سردبیران روزنامه «پراودا» (و. س. شورچانوف)، سایت اینترنتی حزب کمونیست روسیه (س. پ. آبوخوف)، مجله «روشنگری سیاسی» (و. ف. گرئزلوف)، مطبوعات چاپی و سایتهای اینترنتی وابسته به شعبات منطقه ای حزب، مطالب مربوط به زندگی و فعالیت ی. و. استالین و دستاوردهای تاریخی سوسیالیسم را که با نام وی پیوند خورده است، چاپ و درج کنند.
۵) شعبه امور ترویجی و تبلیغی کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه (د. گ. نویکوف)، کمیته های حزبی در همه سطوح و شعبات پایه ای حزب موظفند، خدمات ی. و. استالین را در آموزشهای حزبی- سیاسی مورد بررسی قرار دهند.
٦)هیئت دبیران کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه با همراهی کمیته حزبی شهر و استان مسکو، شبهای با شکوه گرامیداشت سالگرد را برگزار نمایند.
۷) مسئولیت نظارت بر حسن اجرای این مصوبه، بر عهده ایوان ملنیکوف، معاون اول صدر کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه واگذار می شود.

برگردان: ا. م. شیزی (ابراهیم شیری)

منبع : پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ توسعه