مرگ و میر ناشی از مسمومیت با داروی نظافت در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان لقمان حکیم از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۲

● زمینه و هدف:
داروی نظافت (واجبی) ترکیبی است که به ندرت در ایران جهت خودکشی مورد استفاده قرار می گیرد. عوارض و مرگ و میر ناشی از این ماده به علت اثر سوزانندگی آن روی دستگاه گوارش و اثرات سیستمیک ناشی از آرسنیک موجود در آن است. هدف از این مطالعه بررسی میزان مسمومیت و مرگ و میر ناشی از داروی نظافت طی سال های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۲ بود.
● روش بررسی:
در این مطالعه توصیفی گذشته نگر، اطلاعات جمع آوری شده از پرورنده های بخش مسمومین و جراحی بیمارستان لقمان حکیم و مقالات منتشر شده در مجلات و محافل معتبر علمی مربوط را مورد بررسی قرار دادیم و آمار مسمومین این بیمارستان را طی سال های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۲ باز نگری نمودیم.
● یافته ها:
تعداد بیماران مسموم بیمارستان لقمان حکیم از حدود ۱۲۰۰۰ نفر در سال ۱۳۷۰ تا حدود ۲۴۰۰۰ نفر در سال ۱۳۸۲ افزایش داشته است، در حالی که فراوانی مسمومیت با داروی نظافت نسبت به کل مسمومین در مدت زمان مذکور روبه کاهش بوده است (%۰.۶ مراجعین در سال ۱۳۷۰ و %۰.۴ در سال ۱۳۸۲). علت اصلی مسمومیت با داروی نظافت، مصرف عمدی بود (حدود %۹۷). در این سال ها مرگ و میر ناشی از مسمومیت ها از %۰.۹۹ در سال ۱۳۷۰ به %۱.۲۷ در سال ۱۳۸۲ افزایش یافته ولی مرگ و میر ناشی از داروی نظافت از %۲۲ به %۵.۷ کاهش داشته است. هیچ موردی از جراحی به عنوان درمان مسمومیت با داروی نظافت بعد از سال ۱۳۷۷ مشاهده نشد در حالی که در سال های قبل حدود %۲۰ بیماران نیاز به جراحی داشتند.
● نتیجه گیری:
حذف آرسنیک از ترکیب داروی نظافت، علت کاهش چشمگیر در عوارض (از جمله موارد منجر به جراحی) و مرگ و میر در مسمومین با این ماده بوده است.

روح اله یگانه
نوراله صالحی
حسین حسنیان مقدم
مریم طارمی
مینا احمدی
محسن شریفی
محمد بشاشتی
محسن حجتی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی