ببر اشناپور و مقبره هندی - Der Tiger Von Eschnapur & Das Indische Grabmal

سال تولید : ۱۹۵۹
کشور تولیدکننده : فرانسه و ایتالیا و آلمان‌غربی
محصول : آرتور برونر.
کارگردان : فریتس لانگ.
فیلمنامه‌نویس : ورنر یورگ لودکه و لانگ، برمبنای رمانی نوشته ریشارد آیکبرگ و طرجی اریژینال از تئا فون هاربو.
فیلمبردار : ریشارد آنگست.
آهنگساز(موسیقی متن) : میشله میشله و گرهارت.
هنرپیشگان : دبرا پاجت، پاول هوبشمیت، والتر ریر، کلوس هولم، سابینه بتمان، والری اینکیجینوف و رنه دالتگن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۱ دقیقه. (قسمت اول) و ۹۵ دقیقه. (قسمت دوم).


ببر اشناپور (قسمت‌اول) ـ آرشیتکتی به‌نام "هارالد برگر" (هوبشمیت)، مشاور "چاندرا" (ریر) مهاراجه اشناپور، در سرراهش به‌قصر، "سیتا" (پاجت) رقصنده هندی را از چنگال ببری آدم‌خوار نجات می‌دهد. برادر "چاندرا"، "شاهزاده رامیگانی" (دلتگن) می‌خواهد تاج و تخت برادرش را تصاحب کند. "چاندرا" که دل به "سیتا" بسته،متوجه علاقه او و "برگر" می‌شود، و "برگر" را به قفس ببرها می‌اندازد، اما او یکی از ببرها را می‌کشد و آزاد می‌شود و همراه "سیتا" می‌گریزد. مقبره هندی (قسمت دوم) ـ مردم دهکده، "سیتا" و "برگر" از صخره‌ای سقوط می‌کند و ظاهراً می‌میرد، اما در واقع اسیر برادر "چاندرا" می‌شود. "چاندرا" قسم می‌خورد که "سیتا" باید عروس او شود تا بعد، او را در مقبره‌ای زنده‌به‌گو کند. "سیتا" رد "برگر" را دنبال می‌کند تا سیاه‌چالش را پیدا می‌کند. توطئه برادر "چاندرا" برای به‌دست گرفتن قدرت بی‌نتیجه می‌ماند و "چاندرا" اجازه می‌دهد تا "سیتا" و "برگر" همراه هم بروند...
٭ نسب این دو فیلم از یک سو به فیلم‌نامه‌ای که لانگ و فون هاربو برای نسخه یو مای (محصول سال ۱۹۲۱) از این داستان نوشتند بر می‌گردد و از سوی دیگر به عنکبوت‌ها (۱۹۱۹ ـ ۱۹۲۰) ساخته خود لانگ. ادای دین به سریال‌های عامه‌پسندی که در سرزمین‌های عجیب‌وغریب می‌گذشتند، آشکارا است، به‌ویژه در روایت فیلم که بخش‌بخش است و آن‌قدر که به توالی صحنه‌های اوج می‌پردازد، در بند خط و ربط منطقی داستان نیست. از سوی دیگر در میان ساخته‌های متأخر لانگ بیشتر به مزرعه بدنام (۱۹۵۲) و مون‌فلیت (۱۹۵۵) نزدیک است که الگوهای فرمال را بر دست‌مایه ژانری اعمال می‌کنند. ضمناً لانگ علاقه‌ای هم به واقع‌نمائی نشان نمی‌دهد و جزئیات گاه آشگارا متصنع‌اند. قطب‌های خیر و شر با تأکید بر مناسبات خانوادگی ترسیم شده‌اند. مهاراجه (که به‌رغم لانگ، عنوان ببر اشناپور به او اشاره دارد) مثل بسیاری، از دیگر قهرمانان لانگ در اثر از دست دادن عشق خویش استحاله می‌یابد و زمانه، آشکارا لانگ را واداشته است تا برای اثبات این‌که تقدیر روی خوشی هم دارد، به‌دنباله‌ای افسانه‌ها سفر کند و فضای معاصر اغلب آثار آمریکائی‌اش را وانهد.