دوشنبه, ۲۰ آذر, ۱۴۰۲ / 11 December, 2023
مجله ویستا
آمیستاد - AMISTAD
سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : دبی آلن، کالین ویلسن و استیون اسپیلبرگ
کارگردان : اسپیلبرگ
فیلمنامه‌نویس : دیوید فرانزونی
فیلمبردار : یانوش کامینسکی
آهنگساز(موسیقی متن) : جان ویلیامز
هنرپیشگان : مورگان فریمن، نایجل هاتورن، آنتونی هاپکینز، جیمون هونسو، ماتیو مکاناگی، دیوید پیمر، استلان اسکارسگارد و پیت پست‌لتویت
نوع فیلم : رنگی، ۱۵۲ دقیقه
کوبا، سال ۱۸۳۹، پنجاه و سه افریقائی به زنجیر کشیده شده در کشتی اسپانیائی آمیستاد سر به شورش می‌گذارند و اکثر خدمهٔ کشتی را می‌کشند. یک کشتی امریکائی، آمیستاد را متوقف می‌کند و سیاه‌پوستان را که رهبرشان، ̎سینکه̎ (هونسو) نام دارد، به زندانی در نیوهیون می‌برند. مالکان کشتی، خریداران برده و پادشاهی اسپانیا ادعاهای جداگانه‌ای را در مورد مالکیت بردگان مطرح می‌کنند. دو تن از مخالفان برجستهٔ برده‌داری، ̎تیودور جودسن̎ (فریمن) و ̎تاپان پروند̎ (اسکارسگارد)، ماجرا را دنبال کرده و وکیل جوانی به نام ̎راجر بالدوین̎ (مکاناگی) را استخدام می‌کنند. ̎بالدوین̎ ضمن تلاش برای برقراری ارتباط با ̎سینکه̎، که زبانی غیر از زبان مادری‌اش نمی‌داند، متوجه مدارکی دال بر خرید و فروش غیرقانونی برده‌ها می‌شود. در حالی‌که پروندهٔ آمیستاد آرام‌آرام به یک مسئلهٔ حاد ملی بدل می‌شود، ̎مارتین وان بورن̎ (هاتورن)، رئیس‌جمهوری امریکا، قاضی مأمور رسیدگی به این پرونده را عوض می‌کند تا شاید بتواند نتیجه‌ای مطابق میل زعمای ایالات برده‌دار جنوبی بگیرد. سرانجام کار به دیوان عالی کشور کشیده می‌شود و آن‌جا ̎جان کوئینسی آدامز̎ (هاپکینز)، حقوقدان پیر و مجرب و رئیس‌جمهور سابق به کمک ̎بالدوین̎ و ̎جودسن̎ می‌آید و با نطق غرائی، حقوق برده‌ها را برای آزادی به کرسی می‌نشاند...
● آمیستاد نگاه پُراحساس و نافذ اسپیلبرگ به مسئلهٔ تبعیض نژادی و ریشه‌های تاریخی آن است و به ویژه تأکید خاصی بر مفهوم ̎ارتباط̎ و ̎زبان̎ و نقش آن در نابرابری‌های انسانی دارد. بیگانه‌های آمیستاد از سیارات دیگر نیامده‌اند، بلکه سیاه‌پوستانی متعلق به کرهٔ خاک هستند و فیلم با برجسته کردن مسئله‌ای که پیش‌تر در فیلم‌های مربوط به تبعیض نژادی اغلب در حاشیه مانده بود ـ یعنی مسئله زبان، ترجمه و بدفهمی‌های توأم با آن ـ ژرفای جذابی را در بینش سازنده‌اش آشکار می‌کند. ضمن این‌که در آمیختن درام تاریخی با طنز، کنایه‌های درخشانی را فراهم می‌کند. این بازگشت امروزی و بی‌محابا به مایه‌های فراموش شده و متعهدانه، اسپیلبرگ را به دیوید وارک گریفیث دورهٔ پایان قرن بدل می‌سازد.
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : دبی آلن، کالین ویلسن و استیون اسپیلبرگ
کارگردان : اسپیلبرگ
فیلمنامه‌نویس : دیوید فرانزونی
فیلمبردار : یانوش کامینسکی
آهنگساز(موسیقی متن) : جان ویلیامز
هنرپیشگان : مورگان فریمن، نایجل هاتورن، آنتونی هاپکینز، جیمون هونسو، ماتیو مکاناگی، دیوید پیمر، استلان اسکارسگارد و پیت پست‌لتویت
نوع فیلم : رنگی، ۱۵۲ دقیقه
کوبا، سال ۱۸۳۹، پنجاه و سه افریقائی به زنجیر کشیده شده در کشتی اسپانیائی آمیستاد سر به شورش می‌گذارند و اکثر خدمهٔ کشتی را می‌کشند. یک کشتی امریکائی، آمیستاد را متوقف می‌کند و سیاه‌پوستان را که رهبرشان، ̎سینکه̎ (هونسو) نام دارد، به زندانی در نیوهیون می‌برند. مالکان کشتی، خریداران برده و پادشاهی اسپانیا ادعاهای جداگانه‌ای را در مورد مالکیت بردگان مطرح می‌کنند. دو تن از مخالفان برجستهٔ برده‌داری، ̎تیودور جودسن̎ (فریمن) و ̎تاپان پروند̎ (اسکارسگارد)، ماجرا را دنبال کرده و وکیل جوانی به نام ̎راجر بالدوین̎ (مکاناگی) را استخدام می‌کنند. ̎بالدوین̎ ضمن تلاش برای برقراری ارتباط با ̎سینکه̎، که زبانی غیر از زبان مادری‌اش نمی‌داند، متوجه مدارکی دال بر خرید و فروش غیرقانونی برده‌ها می‌شود. در حالی‌که پروندهٔ آمیستاد آرام‌آرام به یک مسئلهٔ حاد ملی بدل می‌شود، ̎مارتین وان بورن̎ (هاتورن)، رئیس‌جمهوری امریکا، قاضی مأمور رسیدگی به این پرونده را عوض می‌کند تا شاید بتواند نتیجه‌ای مطابق میل زعمای ایالات برده‌دار جنوبی بگیرد. سرانجام کار به دیوان عالی کشور کشیده می‌شود و آن‌جا ̎جان کوئینسی آدامز̎ (هاپکینز)، حقوقدان پیر و مجرب و رئیس‌جمهور سابق به کمک ̎بالدوین̎ و ̎جودسن̎ می‌آید و با نطق غرائی، حقوق برده‌ها را برای آزادی به کرسی می‌نشاند...
● آمیستاد نگاه پُراحساس و نافذ اسپیلبرگ به مسئلهٔ تبعیض نژادی و ریشه‌های تاریخی آن است و به ویژه تأکید خاصی بر مفهوم ̎ارتباط̎ و ̎زبان̎ و نقش آن در نابرابری‌های انسانی دارد. بیگانه‌های آمیستاد از سیارات دیگر نیامده‌اند، بلکه سیاه‌پوستانی متعلق به کرهٔ خاک هستند و فیلم با برجسته کردن مسئله‌ای که پیش‌تر در فیلم‌های مربوط به تبعیض نژادی اغلب در حاشیه مانده بود ـ یعنی مسئله زبان، ترجمه و بدفهمی‌های توأم با آن ـ ژرفای جذابی را در بینش سازنده‌اش آشکار می‌کند. ضمن این‌که در آمیختن درام تاریخی با طنز، کنایه‌های درخشانی را فراهم می‌کند. این بازگشت امروزی و بی‌محابا به مایه‌های فراموش شده و متعهدانه، اسپیلبرگ را به دیوید وارک گریفیث دورهٔ پایان قرن بدل می‌سازد.
همچنین مشاهده کنید
