شنبه, ۱۱ آذر, ۱۴۰۲ / 2 December, 2023
مجله ویستا
زابریسکی پوینت - Zabriskie Point
سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : کارلو پونتی
کارگردان : میکل آنجلو آنتونیونی
فیلمنامه‌نویس : فردگارنر، سام شپارد، تونینو گوئرا، کلر پپلو و آنتونیونی، برمبنای داستانی نوشته آنتونیونی.
فیلمبردار : آلفیو کونتینی.
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : مارک فرچت، داریا هالپرین، راد تیلر، پل فیکس، بیل گاراوی و کاتلین کلیور.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۲ دقیقه.
«مارک» (فرچت)، دانشجوی دانشگاه لس انجلس در یک تظاهرات دانشجوئی شرکت می‌کند و وقتی می‌فهمد دانشجوها قصد حمله به پلیس را ندارند، آنجا را ترک می‌کند، اسلحه‌ای می‌خرد و به محوطه دانشگاه باز می‌گردد. اما پلیس از این که فرصت شلیک کردن پیدا کند، پلیسی با گلوله شخص دیگری کشته می‌شود. او فرار می‌کند. هواپیمائی از یک فرودگاه شخصی می‌رباید و به سوی شرق پرواز می‌کند. از هواپیمایش، زن جوانی، «داریا» (هالپرین) را می‌بیند که با اتومبیلش به سمت فینیکس می‌راند. «مارک» با پرواز بالای سر او، متوقفش می‌کند. سوار اتوموبیل می‌شود و هواپیما را وسط صحرا رها می‌کند. آن دو به «زابریسکی پوینت» در دره مرگ می‌روند و آنجا خوش می‌گذرانند. بعدتر در یک ایستگاه استراحتی بین راه، یک مأمور گشت بزرگ‌راه‌ها از «داریا» سؤال و جواب می‌کند. «مارک» اسلحه می‌کشد ولی «داریا» جلوی مأمور پلیس می‌ایستد. در این جا «مارک»، «داریا» را ترک می‌کند و به سمت لس آنجلس می‌رود و پس از پیدا کردن هواپیما، آن را به فرودگاه شخصی برمی‌گرداند اما پلیس در آنجا منتظرش است و «مارک» کشته می‌شود. «داریا» خبر مرگ او را از رادیو می‌شنود. در دفتر کارفرمایش، «لی‌آلن» (تیلر)، او را در حال مذاکره ماجراها، آنجا را ترک می‌کند و درباره منفجر کردن ساختمانِ دفتر «آلن»، خیال‌پردازی می‌کند.
* نخستین فیلم آمریکائی آنتونیونی به‌رغم خودش «حاصل ذوق زدگی در مواجهه با کشوری عجیب و استثنائی» است. یکی از بهترین‌های ژانر فیلم‌های جاده‌ای که بدون رویکردی جامعه‌شناختی، درصدد ضبط هنجارهای فرهنگی، سیاسی و جنسی دوران خودش است. سبک بصری درخشان استاد آمیزه‌ای از اکسپرسیونیسم و پاپ آرت است. از یک سو زاویه‌ای نامتعارف دوربین، و نماهای تدوین شده بی‌منطق و حرکت‌های پیچیده دوربین (به‌خصوص در صحنه گردهم آئی سیاسی) متأثر از سبک اکسپرسیونیسم است و از سوی دیگر بازی با اعلان‌های چشم فریب دیواری و همچنین موسیقی پینک فلوید، نشان از هنر غالب زمانه یعنی پاپ دارد.
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : کارلو پونتی
کارگردان : میکل آنجلو آنتونیونی
فیلمنامه‌نویس : فردگارنر، سام شپارد، تونینو گوئرا، کلر پپلو و آنتونیونی، برمبنای داستانی نوشته آنتونیونی.
فیلمبردار : آلفیو کونتینی.
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : مارک فرچت، داریا هالپرین، راد تیلر، پل فیکس، بیل گاراوی و کاتلین کلیور.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۲ دقیقه.
«مارک» (فرچت)، دانشجوی دانشگاه لس انجلس در یک تظاهرات دانشجوئی شرکت می‌کند و وقتی می‌فهمد دانشجوها قصد حمله به پلیس را ندارند، آنجا را ترک می‌کند، اسلحه‌ای می‌خرد و به محوطه دانشگاه باز می‌گردد. اما پلیس از این که فرصت شلیک کردن پیدا کند، پلیسی با گلوله شخص دیگری کشته می‌شود. او فرار می‌کند. هواپیمائی از یک فرودگاه شخصی می‌رباید و به سوی شرق پرواز می‌کند. از هواپیمایش، زن جوانی، «داریا» (هالپرین) را می‌بیند که با اتومبیلش به سمت فینیکس می‌راند. «مارک» با پرواز بالای سر او، متوقفش می‌کند. سوار اتوموبیل می‌شود و هواپیما را وسط صحرا رها می‌کند. آن دو به «زابریسکی پوینت» در دره مرگ می‌روند و آنجا خوش می‌گذرانند. بعدتر در یک ایستگاه استراحتی بین راه، یک مأمور گشت بزرگ‌راه‌ها از «داریا» سؤال و جواب می‌کند. «مارک» اسلحه می‌کشد ولی «داریا» جلوی مأمور پلیس می‌ایستد. در این جا «مارک»، «داریا» را ترک می‌کند و به سمت لس آنجلس می‌رود و پس از پیدا کردن هواپیما، آن را به فرودگاه شخصی برمی‌گرداند اما پلیس در آنجا منتظرش است و «مارک» کشته می‌شود. «داریا» خبر مرگ او را از رادیو می‌شنود. در دفتر کارفرمایش، «لی‌آلن» (تیلر)، او را در حال مذاکره ماجراها، آنجا را ترک می‌کند و درباره منفجر کردن ساختمانِ دفتر «آلن»، خیال‌پردازی می‌کند.
* نخستین فیلم آمریکائی آنتونیونی به‌رغم خودش «حاصل ذوق زدگی در مواجهه با کشوری عجیب و استثنائی» است. یکی از بهترین‌های ژانر فیلم‌های جاده‌ای که بدون رویکردی جامعه‌شناختی، درصدد ضبط هنجارهای فرهنگی، سیاسی و جنسی دوران خودش است. سبک بصری درخشان استاد آمیزه‌ای از اکسپرسیونیسم و پاپ آرت است. از یک سو زاویه‌ای نامتعارف دوربین، و نماهای تدوین شده بی‌منطق و حرکت‌های پیچیده دوربین (به‌خصوص در صحنه گردهم آئی سیاسی) متأثر از سبک اکسپرسیونیسم است و از سوی دیگر بازی با اعلان‌های چشم فریب دیواری و همچنین موسیقی پینک فلوید، نشان از هنر غالب زمانه یعنی پاپ دارد.
همچنین مشاهده کنید
