طلای یولی - ULEE'S GOLD

سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : سام گووان و پیتر ساراف
کارگردان : ویکتور نونز
فیلمنامه‌نویس : ویکتور نونز
فیلمبردار : ورجیل میرانو
آهنگساز(موسیقی متن) : چارلز انگستروم
هنرپیشگان : پیتر فاندا، پاتریشیا ریچاردسن، کریستین دانفورد، تام وود، جسیکا بیل، ونسا زیما و استیون فلین
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۳ دقیقه


همسر ̎یولی جکسن̎ (فاندا)، کهنه سرباز جنگ ویتنام، چندین سال پیش مرده و او هنوز سعی می‌کند با این ضربهٔ روحی کنار بیاید. پسرش، ̎جیمی̎ (وود) در زندان است و عروسش، ̎هلن̎ (دانفورد) خانه را ترک کرده و مسئولیت بزرگ کردن دو دخترشان را به گردن ̎یولی̎ انداخته است. ̎یولی̎ مرد آرامی است که در ابراز محبت مشکل دارد و چندان نمی‌داند با دو نوهٔ یاغی‌اش که مراقبت از آنان را به‌عهده دارد، چگونه رفتار کند؛ اما دارای قدرت درونی قوی و احساس مسئولیت فراوان است. یک روز ̎جیمی̎ خبر می‌دهد ̎هلن̎ در نامه‌ای به او اطلاع داده به‌علت رابطه‌ای که با دو قاچاقچی موادمخدر برقرار کرده، در وضعیت بدی به‌سر می‌برد. ̎یولی̎ از روی بی‌میلی به قصد نجات ̎هلن̎ به راه می‌افتد و کشف می‌کند مردانی که برای او دردسرساز شده‌اند، هم‌دستان ̎جیمی̎ در همان سرقتی هستند که باعث به زندان افتادن او شده است. آنان ̎یولی̎ را تهدید می‌کنند چنان‌چه مبلغ صدهزار دلاری را که ̎جیمی̎ در جائی پنهان کرده، به آنان نپردازد، به سراغ دو نوهٔ او خواهند آمد. ̎یولی̎ که ناچار است به ̎هلن̎ در ترک اعتیادش به موادمخدر کمک کند، از ̎کانی̎ (ریچاردسن) پرستاری مطلقه که به تازگی در همسایگی‌اش خانه گرفته و به‌نظر می‌آید صبر و بردباری ̎یولی̎ را درک می‌کند، درخواست کمک می‌کند...
● فیلمی ظریف، زیبا و قدرتمند در مورد خانواده، اندوه و اجبارهای انسانی. نونز کارگردان/فیلم‌نامه‌نویس تصویری دقیق از مردی زخم‌خورده اما شریف ارائه می‌دهد که پشتش را به کسانی نمی‌کند که در گذشته به او پشت کرده‌اند. موفقیت فیلم در این است که تماشاگر در زندگی خودآگاه و به یادماندنی شخصیت اصلی‌اش، غوطه‌ور می‌شود. فاندا نقش ̎یولی̎ را به‌نحوی کامل با تمام رنج‌های درونی‌اش تجسم می‌بخشد. ریچاردسن هم در نقش همسایه‌ای که به زندگی ̎یولی̎ راه می‌یابد، بازی متفکرانه و تأثیرگذاری ارائه می‌دهد. فیلم صحنه‌های پرتنش و غافلگیرکننده‌ای دارد، مثلاً جائی‌که ̎یولی̎ نهایتاً مجبور می‌شود با گروه همکاران خلافکار پسرش درگیر شود. این صحنه نمایانگر رویکرد نامتعارف، شخصی و بسیار مستقل نونز نسبت به چنین مضمونی است.