جمال و جلال محمد(ص) سیره اخلاقی پیامبر اعظم(ص)

● احترام به واردین
حرمت نهادن به آن كه برانسان وارد می شود، شرط ادب است، و بی اعتنایی و برخورد متكبرانه، دور از اخلاق اولیای خداست.
رسول خدا(ص) به كسی كه وارد بر آن حضرت می شد، احترام می كرد و یكی از نمودهای این احترام، آن بود كه زیرانداز خود را در اختیار او می گذاشت و او را روی تشك خود می نشاند و اگر او قبول نمی كرد آن حضرت، آن قدر تأكید می فرمود تا بپذیرد.
هرگاه كسی وارد می شد وخدمت آن حضرت می نشست پیامبر هرگز از مجلس او برنمی خاست و نمی رفت، تا اینكه خود آن شخص برخیزد و برود.
از سلمان فارسی نقل شده است كه: خدمت پیامبر اكرم (ص) رسیدم، او بر بالشی و زیراندازی نشسته بود، آن را به طرف من افكند (تا برآن بنشینم).
آنگاه فرمود:«ای سلمان! هیچ مسلمانی بر برادر مسلمانش وارد نمی شود و او به عنوان اكرام و احترام، زیرانداز برایش نمی گسترد، مگر آنكه خداوند او را می بخشاید».
● خواب و بیدار
به فرموده امام باقر (ع)، رسول خدا(ص) هرگاه از خواب برمی خاست به سجده در پیشگاه خدا می پرداخت. هنگام خواب، مسواك را بالای سرخود می گذاشت. همین كه بیدار می شد، شروع می كرد به مسواك زدن... هرشب، سه بار مسواك می زد: یك بار قبل از خواب، یك بار وقتی از خواب برای نماز شب بیدار می شد، و یك بار وقتی می خواست كه برای نماز صبح، از خانه به مسجد برود.
چون بیدار می شد می فرمود:«حمد خدایی را كه پس از مرگم مرا زنده كرد. پروردگارم آمرزنده و شكور است».
● رختخواب ساده
ساده زیستی، درهمه مظاهر زندگی آن حضرت آشكار بود. رختخواب او پوستی بود كه داخل آن لیفه و پوشال خرما پرشده بود. بالش او نیز چنین بود.
زیراندازش یك عبا بود، كه گاهی هم آن را دولا می كرد و بر آن می نشست و یا می خوابید.
اغلب بر حصیری می خوابید و جز آن، زیر آن حضرت چیزی نبود. و چون به رختخواب می رفت، به پهلوی راست می خوابید و دست راست خود را زیر صورت راست خود قرار می داد.

منبع : روزنامه کیهان