- تودهٔ بدون درد زير ماهک که معمولاً در يک مرد بالاى ۵۰ سال ديده مىشود.
- وجود ترشح از نوک پستان، تورفتگى يا زخم نوک پستان.
ملاحظات کلى
سرطان پستان در مردان بيمارى نادرى است۳ سن کلى بروز سرطان پستان ۶۰ سال است - کمى بيشتر از سن شايع در زنان مىباشد. پيشآگهى در مردان حتى در مرحلهٔ I از زنان بدتر است. معمولاً زمانى که بيمار مرد براى درمان اوليه مراجعه مىکند، متاستازهاى خونى وجود دارند. اين متاستازها ممکن است نهفته بمانند و تا سالها تظاهر پيدا نکنند.
يافتههاى بالينى
شکايت اصلى بيمار در اغلب موارد يک تودهٔ بدون درد است که گاه با ترشح، تورفتگي، اروزيون و زخم نوک پستان همراه است. معمولاً در معاينهٔ فيزيکى يک تودهٔ غيرحساس سفت با حدود نامشخص در زير نوک پستان يا ماهک يافت مىشود. ژنيکوماستى که چندان هم ناشايع نيست قبل يا همزمان با بروز سرطان پستان در مرد ممکن است تظاهر پيدا کند. ترشح از نوک پستان در سرطان پستان در مردان نيز همانند زنان ناشايع است. با اين حال، وجود ترشح از نوک پستان در مردان يافتهٔ مهمى است که در ۷۵% از موارد با کارسينوم همراه است.
مرحلهبندى سرطان پستان در مردان همانند زنان است. بيوپسي، تشخيص را قطعى مىکند.
درمان
در بيماران قابل عمل، درمان عبارت است از راديکال ماستکتومى تعديلشده. اين بيماران بايد با معيارهائى همانند زنان انتخاب شوند. اولين قدم در درمان متاستازهاى موضعى در پوست، غدد لنفاوى يا اسکلت - که علامتدار باشند - پرتودرمانى است. انديکاسيونهاى شيمىدرمانى کمکى همانند سرطان پستان در زنان است.
از آنجا که سرطان پستان در مردان غالباً يک بيمارى منتشر است، هورمون درمانى در آن از اهميت زيادى برخوردار مىباشد. در موارد پيشرفتهٔ سرطان پستان، اخته کردن موفقترين روش درمان تسکينى است و در مردان در مقايسه با زنان با موفقيت بيشترى روبرو است. در مردان، شايعترين محل متاستاز سرطان پستان، استخوان است (نظير زنان) و اخته کردن در بيشتر بيماران باعث برطرف شدن درد استخوانى مىشود.
تاموکسيفن (۱۰ ميلىگرم دوبار در روز) رواج فزايندهاى پيدا کرده و بايد در درمان اوليهٔ بيمارى متاستاتيک جايگزين روش اخته کردن شود. با اين وجود، تجربهٔ بالينى تجويز تاموکسيفن براى سرطان پستان در مردان اندک است. آمينوگلوتتمايد بايد در مردان نيز همانند زنان جايگزين آدرنالکتومى شود. درمان با آندروژن ممکن است درد استخوانى را تشديد کند. در حال حاضر، اخته کردن و تاموکسيفن، بهترين روشهاى درمان سرطان پيشرفتهٔ پستان در مردان محسوب مىشوند.
پيشآگهى
پيشآگهى سرطان پستان در مردان بدتر از زنان است. ميزان بقاء تقريبى ۵ و ۱۰ ساله براى مرحلهٔ بالينى I در سرطان پستان بهترتيب حدود ۵۸% و ۳۸% است. در مرحلهٔ II باليني، ميزان بقاء ۵ و ۱۰ ساله حدوداً ۳۸ و ۱۰% است. ميزان بقاء ۵ و ۱۰ ساله براى تمامى مراحل ۳۶% و ۱۷% است.