تشخیص و طبقه‌بندی در روانپزشکی

سیستم‌های طبقه‌بندی جهت تشخیص‌های روانپزشکی اهداف متعددی دارند:

۱. تمایز دادن یک تشخیص روانپزشکی از تشخیص‌های دیگر به‌طوری که متخصصان بالینی بتوانند مؤثرترین درمان را ارائه بدهند.

۲. فراهم ساختن زبان مشترک بین متخصصان مراکز بهداشتی.

۳. کشف علل هر اختلال روانی که هنوز ناشناخته مانده‌اند.

دو مورد از مهم‌ترین طبقه‌بندی‌های روانپزشکی در دستنامه تشخیصی و آماری بیماری‌های روانی ( 'diagnostic & statistical manual of mental disorders ' DSM)، که در ایالات متحده آمریکا به‌کار برده می‌شود، و طبقه‌بندی بین‌المللی آماری بیماری‌ها و مسائل بهداشتی مربوط international statisical classification of diseases & related health problems (ICD)، (ICD) که در اروپا استفاده می‌شود، یافت می‌شود. این دو سیستم طبقه‌بندی در بعضی جنبه‌ها با یکدیگر متفاوت هستند؛ ولی در اکثر موارد به‌هم شبیه می‌باشند. طبقه‌بندی به‌کار برده شده در این‌ مبحث براساس چهارمین چاپ متن تجدیدنظرشده (DSM-IV-TR) DSM (Text revised) است که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا در سال ۲۰۰۰ منتشر شده است.