غلافهاى تاندونى بهعلت خونرسانى محدود و به اين علت که عروق خونرسانى آنها بهراحتى تحت فشار قرار مىگيرد، بسيار مستعد عفونت مىباشند.
علامت اصلى تنوسينوويت يک درد متوسط تا شديد در طول مسير بورس سينوويال گرفتار است که در حين حرکات فعال و غيرفعال وجود دارد، چرا که حرکت باعث کشيدهشدن سينوويوم ملتهب مىگردد. توجه به اين نکته ضروبى است که در زمان حرکتدادن غيرفعال يک تاندون فلکسوري، فقط بايد نوک انگشت مبتلا را حرکت داد تا با محدود کردن محل تحريک از تشخيص اشتباه جلوگيرى شود. نکته ديگر اينکه التهاب تاندونها در اولتراسونوگرافى قسمت ديستال کف دست قابل رؤيت بوده و سونوگرافى براى اين مورد يک روش تشخيصى محسوب مىگردد.
درمان شامل روشهاى معمول مثل استراحت، بلندکردن دست و تجويز آنتىبيوتيک بوده و درمان جراحى و بازکردن زخمها براى زمانى که بيمار بدحال و توکسيک بوده و يا به درمانهاى فوق پاسخ نداده باشد، نگه داشته مىشود.
نحوهٔ تخليه و شستشوى يک تنوسينوويت عفوني، محلول حاوى آنتىبيوتيک را از قسمت ديستال کاتتر وارد مىکنيم که از قسمت پروگزيمال خارج شود.
ساير عفونتها
گانگرن استرپتوکوکى
اين عفونت سير بسيار سريعى دارد و براى درمان بايد بلافاصله بافتهاى نکروتيک را خارج کرده و فاسياتومى انجام داد. پس از آن زخم بهوسيلهٔ پانسمان همراه با سولفاديازين نقره و يا اکسيدروى پوشيده مىشود و آنتىبيوتيک مناسب تجويز مىگردد. عفونتهاى استرپتوکوکى ميکروهوازي.
Meleneyُs Phagedenic نام داشته و روند و درمان مشابهى دارند.
سل
عفونت سلى دست معمولاً مزمن و بدون درد بوده و تنها يک دست را گرفتار مىکند. عفونت دست ممکن است تنها تظاهر سل در بدن باشد و الزامى در وجود يا همراهى درگيرى ريوى نمىباشد.
عفونت سلى ممکن است در استخوانها و مفاصل ديده شود ولى اغلب سينوويوم تاندونها را گرفتار مىکند و درمان شامل قطع و خارجکردن سينوويوم و يک پروتکل داروئى ضدسل بهمدت ۱۲-۶ ماه مىباشد.
جذام
نوريت جذامى اعصاب، مدين و اولنار را درگير کرده و باعث فلج عضلات داخلى مىشود. فلج اين عضلات دفورميتهٔ خاصى بهشکل دفورسيتى کلاوکريپلينگ ايجاد مىنمايد.
عفونتهاى قارچى
عفونتهاى قارچى در شکل اوليه معمولاً ناخنها را درگير مىکنند. در موارد مزمن و مقاوم ممکن است خارج کردن ناخن ضرورت يابد.
هرپس سيمپلکس
علائم اوليه شامل درد شديد است که ممکن است با يا بدون تورم و ادم باشد. سپس وزيکولهاى متعدد کوچکى ظاهر مىشوند که حاوى مايع شفافى بوده و از اين نظر، شبيه به پارونيشيا مىباشند. (گاهى با پارونيشيا اشتباه مىشود.) استفاده از آنتىبيوتيکها و مواد حساس به نور نه تنها فايدهاى ندارد بلکه ممکن است اين مواد اخير سرطانزا هم باشند. درمان، با پماد آسيکلوير ۵%، ۶ بار در روز، هر ۳ ساعت و بهمدت ۷ روز مىباشد. نکته اينکه مصرف آسيکلوير در پيشگيرى از اين بيمارى ارزشى ندارد.