پاراسومنیا

اختلال کابوس شبانه (nightmare disorder)

- کاپوس‌ها تقریباً همیشه در طی خواب REM روی می‌دهند.

- ممکن است هر زمانی از شب روی دهد.

- حافظه خوب (کاملاً همراه با جزئیات)

- رویای طولانی و ترسناک که شخص با ترس از خواب بیدار می‌شود.

- اضطراب، حرف زدن در خواب، تخلیه اتونومیک و حرکت کمتر از وحشت خواب دیده می‌شود.

- درمان اختصاصی وجود ندارد، بنزودیازپین‌ها ممکن است مؤثر باشند.

اختلال وحشت خواب (sleep terror disorder)

- به‌ویژه در کودکان شایع است.

- بیدار شدن ناگهانی همراه با اضطراب شدید.

- تحریک بیش از حد اتونوم.

- حرکت.

- فریاد زدن.

- بیمار واقعه را به یاد نمی‌آورد.

- در طی خواب غیر REM و عمیق دیده می‌شود.

- معمولاً در طی اولین یا دومین ساعت خواب روی می‌دهد.

- در کودکی به‌ندرت درمان لازم است.

- بیدار کردن کودک قبل از وحشت خواب که به‌طور منظم روی می‌دهد، به مدت چند روز ممکن است وحشت را برای مدت طولانی از بین ببرد.

اختلال خوابگردی

- با عنوان سومنابولیسم (somnabulism) هم خوانده می‌شود.

- در کودکان بیش از همه دیده می‌شود و معمولاً با افزایش سن، به‌طور ناگهانی از بین می‌رود.

- بیماران معمولاً سابقه خانوادگی سایر پاراسومنیاها را ذکر می‌کنند.

- فعالیت پیچیده ترک رختخواب و راه رفتن بدون هوشیاری کامل

- دوره‌های کوتاه

- فراموشی واقعه؛ بیمار واقعه را به خاطر نمی‌آورد.

- در طی خواب یر REM رخ می‌دهد.

- در طی ثلث اولیه شب روی می‌دهد.

- در بالغین و افراد مسن ممکن است نشان‌دهنده یک آسیب روانی باشد، آسیب دستگاه عصبی مرکزی را باید رد کرد.

- ممکن است در اثر ایستاندن کودکی که در مرحله ۴ خواب است شروع شود.

- بالقوه خطرناک است.

- احتیاطات لازم شامل نصب محافظ برای پنجره و سایر اقدامات برای ممانعت از صدمات می‌شود.

- از داروهائی که مرحله ۴ خواب را مهار می‌کنند (مثل بنزودیازپین‌ها) می‌توان برای درمان خوابگردی استفاده کرد.

پاراسومنیاهای طبقه‌بندی‌شده

ـ دندان قروچه در خواب:

۱. به‌طور اولیه در مراحل ۱ و ۲ یا در طی مرحله گذر از خواب به بیماری یا بیداری نسبی روی می‌دهد.

۲. هیچ یافته غیرطبیعی و فعالیت صرعی در EEG وجود ندارد.

۳. درمان شامل استفاده از bite plate است که مانع آسیب دندان‌ها می‌شود.

ـ اختلال رفتاری خواب REM:

۱. مزمن و پیشرونده به‌ویژه در افراد مسن.

۲. از دست دادن آتونی در طی خواب REM با تظاهر رفتارهای پیچیده و خشن.

۳. می‌تواند بالقوه باعث آسیب‌های شدید شود.

۴. در بسیاری موارد علت عصبی دارد.

۵. ممکن است در پاسخ به محرومیت از خواب ایجاد شود.

۶. درمان با ۲-۵/۰ میلی‌گرم کلونازپام روزانه یا ۱۰۰ میلی‌گرم کاربامازپین سه بار در روز انجام می‌شود.

ـ حرف زدن در خواب (somniloquy):

۱. گاهی با وحشت شبانه و خوابگردی همراه است.

۲. به درمان احتیاجی نیست.

ـ اختلال حرکت ریتمیک (چرخش ریتمیک سر قبل از به خواب رفتن 'Jacatio capitis nocturna' ):

۱. حرکات ریتمیک سر یا بدن قبل یا هنگام خواب که ممکن است تا خواب سبک ادامه یابد.

۲. معمولاً محدود به زمان کودکی است.

۳. معمولاً در زمان قبل از خواب دیده می‌شود و تا خواب سبک ادامه می‌یابد.

۴. در اکثر کودکان درمان لازم نیست. استفاده از لائی در گهواره یا کلاه محافظ ممکن است مفید باشد. تغییر رفتاری، بنزودیازپین‌ها و ضدافسردگی‌های سه‌حلقه‌ای ممکن است مؤثر باشند.

ـ فلج خواب:

۱. یک علامت منفرد است.

۲. با نارکولپسی ارتباطی ندارد.

۳. حمله با لمس، صدا (محرک‌های خارجی) با حرکات ارادی مکرر چشم‌ها خاتمه می‌یابد.

ـ سایر موارد:

برانگیختگی توأم با کنفوزیون، از خواب پریدن، کرامپ‌های شبانه پاها، نعوظ دردناک یا ناقص آلت ‌تناسلی مردانه، ایست سینوسی مربوط به خواب REM، شب‌ادراری در خواب، دیستونی حمله‌ای شبانه، سندرم بلع غیرطبیعی در خواب و خر خر کردن اولیه.