رجایی وار زیست و بهشتی وار رفت

داغ رفتن بعضی آدمها نه بعد از یک هفته ، نه بعد از چهل روز ، که حتی پس از سالها هم سرد نمیشود. انگار که بر مزارشان ذغال داغ ریخته اند که با اندک خاطره ای، دوباره گُر میگیرد و زبانه میکشد.