شب، ماندنی نیست

غیبت نیز شب است؛ شبی تاریخی، اجتماعی و انسانی. شبی که گاهی آن‌قدر طولانی می‌شود که برخی به جای انتظار سپیده، به عادت با تاریکی می‌رسند. خطر همین‌جاست. انتظار، اگر از معنا تهی شود، به خستگی بدل می‌شود و اگر با تعجیل همراه شود، به خطا.