عصر روز پنجشنبه به نشستی رسانهای با عنوان بزرگداشت فروغ فرخزاد در خانه هنرمندان ایران دعوت شدم؛ نشستی که انتظار داشتم رویدادی ادبی باشد تا تجسمی. اما در بدو ورود با اینکه با تأخیر در نشست حاضر شده بودم، متوجه شدم که این نشست در واقع اتفاقا اصلا ادبی نیست و نه تنها نام فروغ را یدک میکشد، بلکه میخواهد خود را از آوازه سهراب سپهری هم بهرهمند سازد.