شاید در سالهای پایانی دهه شصت میلادی که نخستین بار ایمره لاکاتوش فیلسوف مجارستانی الاصل واژه «هسته سخت» را در برابر نظریه ابطالپذیری پوپر در کتاب «رشد معرفت» ارائه کرد و توضیح داد که برخلاف تصور پوپر، ابطال ساختار اصلی یک نظریه به راحتی امکان پذیر نیست؛ بلکه کمربندی محافظ از نظریههای جانبی بر اساس نگاه مدافعان هسته سخت نظریه شکل میگیرد و از آن در برابر فروریختن محافظت میکند، این تصور را نداشت که کلمه کلیدی نظریه او به واژهای پرتکرار در ادبیات سیاسی ایران بدل شود.