تاریخ دیپلماسی جهانی مملو از نمونههایی است که در آن قدرتهای بزرگ از تاکتیک «چماق و هویج» برای پیشبرد منافع خود استفاده کردهاند. این راهبرد که شامل نمایش امتیازات جذاب در کنار تهدیدهای مستقیم یا غیرمستقیم است، ابزاری موثر برای کنترل طرف مقابل محسوب میشود.