در جهان متکثر امروز، بحرانها نه صرفا عرصه تهدید بلکه صحنه بازخوانی مبانی و بازیابی معنای هویت هستند. رخداد «جنگ تحمیلی ۱۲ روزه» در جغرافیای غرب آسیا، در ظاهر یک درگیری نظامی محدود بود؛ اما در باطن، تجلی رخدادی ژرفتر بود: تصادم دو جهانبینی، دو نظام معنا، دو ساحت هستیشناختی؛ یکی ریشهدار در ایمان و ظلمستیزی، دیگری زاده روح استیلا و طغیان.