شعر و داستان عاشورایی در دستهبندی ادبیات آیینی قرار میگیرند و در مقایسه با سینما، تئاتر و موسیقی آیینی وضعیت کشور ما در این حوزه، از بقیه حوزههای هنری بهتر است. با این توصیف که در این حوزه تولیدات بسیار و باکیفیت هستند اما خیلی برروی معرفی آنها کار نشده و همین موضوع باعث میشود که این تولیدات تبدیل به محصول نشوند و تا وقتی یک تولید، تبدیل به محصول نشود دیده و شناخته نمیشود. به عنوان مثال شعر «باز این چه شورش است...» محتشم کاشانی تا وقتی که توسط افراد و گروههای مختلف خوانده نشد، شناخته نشد.