در اواخر دولت دهم روند حوادث داخلی و بینالمللی بهگونهای رقم خورد که طرفین اصلی درگیر در تقابل هستهای، یعنی ایران و آمریکا مجبور به تغییر و تعدیل مواضع خود شدند. از یکسو ایران در فرآیند پیشرفت هستهای به نقطه باثبات و قابلاتکایی رسیده بود، زیرا طی این سالها بهرغم تمامی فشارها توانسته بود دانش و صنعت هستهای را کاملا در داخل کشور بومی کند، سطح غنیسازی اورانیوم را به ۲۰ درصد افزایش دهد و تعداد سانتریفیوژها را به عدد خیرهکننده ۱۹ هزار برساند.