«جمهوریت» مفهومی است که از نقشآفرینی آگاهانه و فعال جمعی در سیاست و اجتماع حکایت دارد. نقشآفرینی و کنشِ جمعی، مقدمات و الزاماتی دارد که از جمله این الزامات درک و فهم نزدیک و مفاهمهای نه یکسان بلکه نزدیک به هم از امر سیاست میان جمهور و حاکمان در جمهور است. ازجمله ابزارهایی که درک و مفاهمه متقابل را فراهم میآورد، وجود روایتی نزدیک به هم از امر سیاست است؛ چه در مقام نظر و مبانی سیاست، چه در مقام حوادث و تحولات سیاست. فقدان روایت مذکور، افق تحلیلی و گفتمان مردم و حاکمیت را فاصلهگذاری خواهد کرد و …