حفظ وحدت سیاسی در هر کشوری موجب توسعه سیاسی و ارتقای کارآمدی حکمرانی با کارکردهای آریستوکراسی (نخبهگرایی) است، بهگونهای که ابتکار و مردمسالاری در نظامهای تکحزبی محدود بوده و عدم بهکارگیری جریانات موثر در یک جامعه، موجب عقبماندگی آن حکومت در مسیر توسعه میشود، گرچه رقابت سیاسی میان قدرتهای یک جغرافیای سیاسی، طبیعی است اما تنها با وحدت حزبی میتوان برای حل مشکلات یک جامعه به راهحل مشترک و موثر رسید.