همه مردمی که از ساعتها قبل پشت درهای مصلی چشم به باز شدن آنها دوخته بودند میدانستند ساعت ۵ و نیم درها باز میشود؛ اما صبر در این حوالی برایشان راحتتر از تحمل گذشت زمان در خانه بود. در گرگومیش، چراغهای مصلی سوسو میزنند و نشان از تکاپوی جوانانی دارد که تحمل انتظار برای مراسم امروز را با خدمترسانی و بالازدن آستین آسان ساختهاند. همه برای باز شدن بیتابی میکنند و پیرمردی که مدام از جوانان اطرافش ساعت میپرسد، بهشوخی میگوید ساعتهای شما کند حرکت میکند! ساعتها کند حرکت نمیکرد، طاقت مردم طاق …