فرهنگ در تاریخ ایران، نهتنها یک حوزه جانبی بلکه ستون اصلی بقای ملی و دینی بوده است. اگر سیاست و اقتصاد گاه به قبض و بسط روزگار تن دادهاند، این فرهنگ بوده که در ژرفای تاریخ، هویت را پاس داشته و «ما»ی جمعی ایرانی را در فراز و فرودها تداوم بخشیده است.