سایه سنگین سکوت

علیرضا موذنی ، آگاه مسائل سیاسی:  می‌دانم خسته‌ای. همه ما خسته‌ایم. این سال‌ها آن‌قدر خون، آوار و تصویرِ «کودکِ مرده در آغوش مادر» دیده‌ایم که مرز میان واقعیت و کابوس را گم کرده‌ایم؛ ولی چیزی که هنوز در سایه کوچه‌های به ظاهر آرام منطقه می‌لولد و می‌خزد که هنوز نفس می‌کشد و زنده است، نه‌تنها در کوچه‌های ویرانِ دیرالزور یا صنعا که شاید در دل همین سکوتی است که فکر می‌کنی «امنیت» است. داعش رفته؟ شاید. ولی بگذار واضح بگویم که موتور خشمِ سازمان‌یافته هنوز گرم است.