با انفجار آتشفشان انقلاب ۵۷ انسان دیگری در جهان عرض اندام کرد. انسانی که ۲۰۰ سال در هوای مدرنیته زیسته بود و ناگهان با انقلاب خود را در جهان دیگری میدید. اینکه این انسان، انسان جدیدی بود یا فراخوانی از ناخودآگاه تاریخی ملت به رهبری امام خمینی(ره)، موضوع بحث نیست، موضوع مورد بحث در پس زدن سبکی از زندگی مسیطر در این کره خاکی و ظهور یک جایگزین در مقابل مدرنیته بود. این جایگزین آنقدری سهمگین بود که بسیاری را از رسیدن «پایان تاریخ» نامطمئن کند و به سمت «نبرد تمدنها» سوق دهد.