عکاس خونه/ ارسالی از masoomeh_1372 معبود من؛ این گوی خاکی در زیر پا و آن گنبد مینایی در بالای سر، ناز و نعمتی که در آن غرق شدهایم از آب و خاک و هوا، از زمین و آسمان، شبی که جامهی آرامش است و صبحی که مایهی برکت و آنهمه عنایتی که مابین اینهاست و مایی که انگار نه انگار.... مخاطبان گرامی آخرین خب