سرمقاله خراسان/ ماه رجب، دین و معاش

خراسان/ «ماه رجب، دین و معاش» عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم محمد حقگو است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

در بسیاری از گفت‌وگوها، وقتی سخن از دین و تعالیم اسلام به میان می‌آید، بلافاصله سایه سنگین مشکلات معیشتی بر بحث می‌افتد؛ گویی دین باید تا زمان حل کامل دشواری‌های اقتصادی به حاشیه رانده شود. اما حقیقت این است که دین، درست در همین لحظات دشوار، بیش از هر زمان دیگری معنا پیدا می‌کند؛ نه به‌عنوان جایگزین تلاش و تدبیر، بلکه به‌مثابه نیرویی برای گشودن افق، زنده نگه داشتن امید و معنا دادن به مسیر.
ماه رجب از همین جنس فرصت‌هاست؛ ماهی که درِ بازگشت را نه با سرزنش، که با دعوتی آرام و مهربان می‌گشاید. رجب یادآور خدایی است که فاصله‌اش با بنده، نه به اندازه آسمان‌ها، بلکه به اندازه یک توجه صادقانه است. خدایی که وقتی نامش برده می‌شود، قرار نیست بار تازه‌ای بر دوش انسان بگذارد، بلکه قرار است باری از دل او بردارد.
امید دینی، امیدی انتزاعی و موهوم نیست. امیدی است که از دل واقعیت می‌روید، نه در برابر آن. همان خدایی که نظام جهان را بر پایه علت و تلاش بنا کرده، به انسان نیز آموخته که برای معاشش کار کند، بیاموزد، صبور باشد و زمین‌گیر نشود. ادعیه ماه رجب ما را به سمت خدایی هدایت می کند که او را به حیات مطلق، علم لایتناهی و قدرت بی منتها می شناسیم. این ارتباط ضمن رشد روحی در نهایت رشد دنیوی و حتی بهره وری فردی انسان را نیز رقم خواهد زد. آرامش درون باعث می‌شود تصمیم‌های اقتصادی دقیق‌تر گرفته شود و تلاش‌های روزانه مؤثرتر باشند.
ماه رجب، ماه «امکان دوباره» است. امکان دوباره دیدن خود، مسیر و خدا. در این ماه، دعا فقط درخواست نیست؛ تمرین نگاه تازه است. انسانی که دعا می‌کند، در واقع به خود یادآوری می‌کند که بن‌بست‌ها مطلق نیستند و شرایط هرچقدر سخت، آخرین صفحه داستان نیست. همین باور، نیرویی می‌سازد که می‌تواند خستگی را به حرکت و اضطراب را به تدبیر تبدیل کند.

امید شیرین از جایی آغاز می‌شود که انسان بفهمد قرار نیست بین دنیا و عقبی یکی را انتخاب کند. در منطق دین، رشد مادی و رشد معنوی رقیب هم نیستند؛ همراه هم‌اند. اتفاقاً وقتی دل با تکیه بر خالق آرام‌تر است، فکر شفاف‌تر می‌شود و وقتی فکر روشن‌تر شد، راه‌حل‌ها هم دست‌یافتنی‌تر به نظر می‌رسند. رجب، ماه آرام شدن دل‌هاست تا ذهن‌ها بهتر کار کنند.
توصیه های این ماه به ما نمی‌گوید «صبر کن و هیچ نکن»، بلکه می‌گوید «حرکت کن و تنها نمان». می‌گوید تلاش تو دیده می‌شود، حتی اگر نتیجه‌اش هنوز نیامده باشد. می‌گوید هر قدم کوچک، اگر با نیت درست برداشته شود، می‌تواند آغاز یک گشایش بزرگ باشد. امید دینی، امیدی است که انسان را سرپا نگه می‌دارد، نه آن که او را به انتظار منفعلانه بنشاند.
در روزگاری که فشار معیشت واقعی است، ماه رجب و برکات آن یادآوری می‌کند که زندگی فقط میدان سختی نیست؛ میدان امکان هم هست. امکان تغییر، امکان رشد، امکان باز شدن گره‌ها. شاید همه مشکلات یک‌باره حل نشوند، اما نگاه انسان می‌تواند روشن‌تر شود و همین روشنایی، مسیر را قابل عبور می‌کند. آرامش حاصل از ارتباط با خدا، انگیزه تلاش فردی را افزایش می‌دهد و تصمیم‌های اقتصادی را کارآمدتر می‌کند.
ماه رجب، دعوت به امیدی است که هم دل را گرم می‌کند و هم دست را به کار؛ امیدی که نه تلخ است و نه توهم‌آمیز، بلکه آرام، روشن و پیش‌برنده است.