۱۰میلیون تومان در ماه هزینه اینترنت برای بازی آنلاین
فرهیختگان: اگر زمانی خانوادهها هزینه بازیهای رایانهای فرزندانشان را میدادند تا فقط از اذیتهای آنها راحت شوند و آرامششان مخصوصا در سه ماه تابستان تامین شود اما حالا این هزینهها شکل دیگری به خود گرفته است. دیگر هیچ چیز شبیه به فضای دهه 70 و 80 نیست و از کنسولها تا بازیها تفاوت کردهاند و طبیعتا گیمرها هم شرایط متفاوتی پیدا کردهاند. گیمرها از بازیهایشان پول درمیآورند و شرکتهای فروش اینترنت و تولید بازیها هم از خدمات و تولیداتشان. شرایط فرق کرده است. بازیهای ایرانی تولید میشوند و مسابقات بازیهای رایانهای در ابعاد بینالمللی برگزار میشود. اگر دو دهه قبل، نفر برنده مسابقات صرفا هزینه بازی کردنش را نمیپرداخت یا در اوج رفاه، ناهار یا آبمیوهای میهمان میشد حالا اما نفر اول مسابقات بازیهای رایانهای را قهرمان کشورشان میدانند و به او افتخار میکنند و جوایز دلاری به او میدهند. شرایط تغییر کرده است. بازیهای آفلاین و آنلاین البته شرایط یکسانی ندارند. کشورهایی که مشکل اینترنت دارند ترجیحشان بازیهای آفلاین است و آنهایی که اینچنین نیستند با خیال راحت سراغ بازیهای آنلاین میروند. بازیهای آفلاین شبیه به همان آتاری یا نینتندوی خودمان است و بعدش هم که «فیفا» و «پس» آمدند. در بازیهای آنلاین فوتبال هم هست اما قصهاش متفاوت است. اینترنت عادی مردم جواب سرعت و شرایط دلخواه کاربران یا گیمرها را نمیدهد و در این شرایط شرکتهای خصوصی که اینترنت برای از ما بهتران دارند، وارد میشوند؛ پول بیشتر در ازای امکانات بیشتر. پول را میگیرند و اینترنتی را ارائه میدهند که رویای مردم عادی است. برای این اینترنت پولی را هم در ماه میگیرند که تقریبا حقوق کامل یک ماه مردم عادی است. حالا و در این شرایط که از ایران، گیمرهایی داریم که در جهان شناخته شده هستند و مسابقات معتبری هم برگزار میکنیم، نبود اینترنت پرسرعت با «پینگ» پایین مشکل بزرگی است. جدا از اینترنت، نبود بازیهای ایرانی جذاب و هیجانبران