قصه‌ای برآمده از یک حافظه‌ی جمعی

نونا فرناندز متعلق به نسلی از نویسندگان شیلی است که کودکی و نوجوانی خود را در دوران حاکمیت پینوشه طی نموده‌اند. دورانی سرشار از خفقان و خشونت که عواقبش تا دهه‌های پس از سقوط حکومت دیکتاتوری همچنان ادامه داشته است. این نسل وحشت و تاریکی حاکم بر جامعه را با گوشت و پوست خود حس کرده‌ و سایه‌ی سنگین و پرهراس دیکتاتوری، هرگز مجال آسوده زیستن و بالیدن را به آن‌ها نداده است