حضور راوی نوجوان در داستان، منجر به ایجاد شکل و سبک خاصی از روایت میشود که از مهمترین مؤلفههای آن میتوان به صراحت، بیپروایی، سرعت بالا در توصیف وقایع و بکارگیری زبانی ساده و درعینحال بسیار نزدیک به زبان روزآمد جامعه اشاره کرد. این ویژگیها از ماهیت دورهی نوجوانی نشأت میگیرند که در آن برقراری ارتباط به شکلی صریح، ساده و بیپیرایه از درجه اولویت بالایی برخوردار است.