سیر تا پیاز قرنطینه هوشمند

به گزارش برنا؛ وقتی اسم قرنطینه کرونا می‌آید، ناخودآگاه یاد اسفند و فروردین سال 99 می‌افتیم. اگر یادتان باشد آن روزها اوقات بیشتر ماها در خانه سپری می‌شد و حتی برای خرید نان و یا رفتن به سوپرمارکت سر کوچه، تن و بدن‌مان می‌لرزید که نکند کرونا بگیریم و بیمار شویم. آن روزها بیشتر از آن‌که نگران خودمان باشیم، برای خانوادههایمان می‌ترسیدیم که نکند ناقل بیماری باشیم و آن پدر و مادرها و عزیزترین افراد زندگی‌مان را مبتلا کنیم. سکوت در خیابان‌ها و کوچه‌های شهر پر بود و زمانی که پا از خانه بیرون می‌گذاشتی کمتر کسی را می‌دیدی اما در مقابل بیمارستانها روز به روز مملو از جمعیتی می‌شد که بیمار بودند و برای درمان، به بیمارستان می‌آمدند. این بیماری آنقدر عجیب بود که حتی پزشکان و پرستاران هم شوکه بودند و راه حلی برای آن نداشتند. قرنطینه تمام شد و مردم مجبور بودند برای امرار معاش پی زندگی خودشان بروند. تمام شدن قرنطینه یک طرف و خیز موج‌های سهمگین کرونا طرف دیگر داستان بود.