مهران ابراهیمیان تشکلهای اقتصادی از ابزار مؤثر بخش خصوصی در تعامل با حاکمیت، به مجری بیاختیار بخشنامههای دولتی سقوط کردهاند. بیتوجهی به نظر کارشناسی، درگیریهای داخلی و فقدان استقلال، صدای صنف را در سیاستگذاری اقتصادی خاموش کرده است. به گزارش عصر اقتصاد، تشکلهای اقتصادی در ایران از اوایل قرن چهاردهم شمسی، همزمان با رشد نهادهای