«نقی، تو هم مثل من هیچی نشدی!»، در حاشیه سکانس خوب سریال پایتخت: تسری سیاهی و ناکامی به دیگران از نظر روانی چطور تفسیر می‌شود؟!

این پدیده، گرچه تلخ است، اما درک آن راهی به سوی فهم عمیق‌تر شکست، حسادت، و فرافکنی‌های ناخودآگاه در جامعه انسانی می‌گشاید. مسئله اصلی این است که آیا این رفتار نوعی بیماری است یا واکنشی فرهنگی و آموخته‌شده. در برخی فرهنگ‌هاست؟