با سعدی در گلستان / باب اول حکایت بیست و پنجم : مهتری در قبولِ فرمان است / ترکِ فرمان دلیلِ حِرمان است (+صدا)
یکی از ملوکِ عرب شنیدم که متعلّقان را همیگفت: مرسومِ فلان را چندانکه هست مُضاعَف کنید که مُلازِمِ درگاه است و مترصّدِ فرمان؛ و دیگر خدمتگاران به لَهْو و لَعِب مشغولاند و در اَدایِ خدمت مُتَهاوِن.