با سعدی در گلستان : طاووس را به نقش و نگاری که هست، خلق / تحسین کنند و او خجل از پای زشتِ خویش (+صدا)

یکی را از بزرگان به محفلی‌اندر همی‌ستودند و در اوصافِ جمیلش مبالغه می‌کردند. سر بر آورد و گفت: من آنم که من دانم.