اسپینوزا چهرهای آرام، گوشهنشین، اما شگفتانگیز در تاریخ اندیشه است. او جزو معدود فیلسوفانی است که با عقل، به عرفان رسید؛ با منطق، به عشق؛ و با شناخت، به آرامش. خدای او نه آمر است، نه قضاوتگر، بلکه نظمِ شگفتانگیز هستیست. و انسان آزاد، از نظر او، کسی است که این نظم را فهمیده و با آن یکی شده است.