در این یادداشت ضمن بررسی «هفت کانون بحران در جهان» به این نتیجه خواهیم رسید که اگرچه این هفت کانون بحران، تفاوتهای ژئوپلیتیک دارند اما ریشهی بحرانهای بینالمللی یکسان استآفتاب یزد - رضا بردستانی: این روزها، اصلیترین و وحشتناکترین بحران بینالمللی، دست و پنجه نرم کردن جهانیان با کروناویروس است که بیشتر از یک سال است نفس همه را بریده، اما و در کنار این «پاندومی» خطرناک؛ جهان مثل همهی تاریخی که پشت سر گذاشته، بحرانهایی آفریده و با آن در تقابل و تعامل است. کافی است چرخی در اخبار بینالملل بزنیم، فراوانی برخی اخبار، تنش و تشویشهای موجود در اخبار و تصاویری که وحشت، خصیصهی اصلی آن است به ما میگوید در برخی نواحی، ترس بر زندگیها سایهی سنگینتری افکنده است و این ماجرا حکایت از آن دارد که در برخی از مناطق، هرلحظه احتمال جنگ و درگیری میرود اما جنگی در کار نیست چون با برخی درگیریهای ساده نیز میتوان به اهدافی که از پیش تعیین شده رسید. از منظر جغرافیایی و ژئوپلیتیک، کانونهای هفت گانهی بحران تفاوتهایی دارند اما اساساً بیارتباط به یکدیگر نیستند و اما هفت کانون بحران: P کانون اول - آمریکای جنوبی شامل ونزوئلا، کوبا و برخی کشورهای همسایهP کانون دوم - شمال آفریقا شامل لیبی، سودان، سومالی، اتیوپی و مصرP کانون سوم - خاورمیانهالف: خاورمیانهی عربی شامل؛ اسرائیل، فلسطین، اردن، سوریه، لبنان، عراق و یمنب: خاورمیانه بزرگ شامل افغانستان، پاکستان و منطقهای دورتر اما همیشه بحرانی به نام کشمیرP کانون چهارم - منطقهی قفقاز شامل آذربایجان، ارمنستان، ترکیه، روسیهP کانون پنجم - آسیای شرقی شامل چین، ژاپن، کره جنوبی، میانمار، کره شمالی، تایوان و...P کانون ششم - خلیج فارس و دریای عمان شامل تمامی کشورهای منطقه و قدرتهای فرامنطقهایP کانون هفتم - بالکان و اروپای شرقی> کانون اول - آمریکای جنوبی شامل ونزوئلا، کوبا و برخی کشورهای همسایهبرزیل، چهارمین کشور آلودهی جهان به ویروس کرونا در این منطقه قرار دارد و شاید این مقام چهارم بیارتباط با برخی تصمیمات و عقاید «دیلما روسف» رئیس جمهور برزیل که خود نیز دچار کروناویروس شد نداشته باشد. گفته میشود ناکارآمدی دولتها وعدم رعایت توصیههای بهداشتی از سوی مردم، مهمترین دلایل سرعت بالای شیوع این بیماری در آمریکای لاتین است؛ امری که باعث ش