بیتا و دوستانش پس از آن ۱۲روز تا ابد ایران می‌مانند

صف نانوایی شلوغ‌تر از همیشه بود. صدای پدافند‌ گاهی از دور و گاهی از نزدیک آدم‌ها را از پیاده‌رو به خیابان می‌کشید تا با احساس ترس و کنجکاوی توامان، رد گلوله‌های پراکنده در هوا را بگیرند و حیرت‌زده آتشی که بالای سرشان معلق است را تماشا کنند.