نرخ بهره که در اقتصاد ایران به نرخ سود مصطلح است، یکی از متغیرهای مهم و موثر بر رفتار فعالان اقتصادی اعم از سرمایهگذاران و خانوارها در اقتصاد است. نرخ بهره در واقع هزینهای است که هر فرد برای استفاده از پول دیگری (و البته در قالب قراردادهای شرعی) پرداخت میکند. بهعنوان مثال نرخ بهره اوراق بهادار دولتی هزینهای است که دولت بابت استفاده از پول دیگری برای پوشش کسری بودجه خود پرداخت میکند؛ یا نرخ بهره وامهای بانکی هزینهای است که فعالان اقتصادی در ازای استفاده از پول بانک پرداخت میکنند. نرخهای بهره در اقتصاد متعدد هستند و تفاوت آنها به ساختار ریسکی و ساختار زمانی نرخهای بهره مربوط میشود که موضوع مورد بحث این یادداشت نیست. سوال مهم در اینجا این است که منشا و مرجع تعیین این نرخها در اقتصاد چیست؟