سفر رئیسجمهور ایران به اجلاس اکو، اگر بدون صراحت در نقد همکاریهای خطرناک باکو-تلآویو و بدون مطالبه تضمینهای عینی امنیتی برگزار شود، ممکن است در حافظه عمومی به نشانهای از مماشات در برابر تهدیدات امنیتی تعبیر شود. ازاینرو، این حضور نهتنها سنجش ظرفیت دیپلماسی در بحبوحه بحران است، بلکه محکی است برای آزمودن توان تهران در ترجمه مؤثر نگرانیهای خود به زبان صریح هشدارهای بینالمللی.