شاخص رفاه اجتماعی که نمایانگر الگوی مصرف واقعی مردم محسوب میشود، طی سالهای ۱۳۸۱ تا ۱۴۰۰ روند نزولی داشته است. طی دو دهه گذشته، شاخص رفاه اجتماعی «سن» بهطور متوسط سالانه 1.5درصد برای خانوارهای شهری و 3.7درصد برای خانوارهای روستایی کاهش یافته است. دلایل اصلی این کاهش، تورمهای بالا و مزمن، تحریمهای اقتصادی، نابسامانی اقتصاد کلان و افزایش نابرابری درآمدی است که منجر به افت قدرت خرید و مصرف واقعی خانوارها شده است.