بازار سرمایه ایران در هفتههای اخیر در وضعیتی قرار گرفته که میتوان آن را ایستایی در میانه فشار نقدینگی و ابهامهای سیاسی توصیف کرد. در شرایطی که ضعف سمت تقاضا همچنان محسوس است، بازار تنها با تکیه بر حمایتهای موقت مالی توانسته از ریزشهای بیشتر جلوگیری کند. اما آیا این وضعیت میتواند پایدار باشد؟ و آیا نشانهای از بازگشت اعتماد در آیندهای نزدیک به چشم میخورد؟