رنج نابرابری در آمریکای لاتین

تصور کنید از فراز آسمان به حومه سن‌ایسیدروی بوئنوس‌آیرس می‌‌‌نگرید. در آنجا خطی تیز و بی‌‌‌رحمانه، باغ‌‌‌های سرسبز و زمین‌‌‌های تنیس خاکی را از انبوهی درهم‌‌‌تنیده از سقف‌‌‌های حلبی موج‌‌‌دار در یکی از محله‌‌‌های فقیرنشین شهر جدا می‌کند. در مکزیکوسیتی هم منظره‌‌‌ای مشابه به چشم می‌‌‌خورد؛ زمین گلف زمردین، در حصار جعبه‌‌‌های سیمانی بی‌‌‌پایان خانه‌‌‌های قشر ضعیف شهر گرفتار آمده است. در ریودوژانیرو، منطقه زاغه‌‌‌نشین «روسینیا» با خانه‌‌‌های موقتی که در دامنه کوه می‌‌‌پیچند و پایین می‌‌‌روند، گویی هر …