مذاکرات تحت‌تاثیر عوامل غیرقابل پیش‌بینی

در جهانی که در آن مناسبات قدرت حرف اول را می‌‌‌زند و بازیگران به‌‌‌طور معمول از عقلانیت برای تصمیم‌گیری‌‌‌های راهبردی خود بهره می‌‌‌برند، نظریه بازی‌‌‌ها می‌‌‌تواند به ابزاری کارآمد برای پیش‌بینی رفتار کنشگران مختلف تبدیل شود. در این عرصه، بازی پیچیده و پرتنش مذاکرات ایران و آمریکا که این روزها به یکی از مباحث اصلی در محافل روزنامه‌‌‌نگاری بین‌المللی بدل شده است، سوال کلیدی‌‌‌ای را مطرح می‌کند: اگر طرفین این مذاکرات به دنبال حداکثرسازی منافع خود هستند، چه استراتژی‌‌‌هایی را اتخاذ خواهند کرد؟