ساز و کار توسعه پاک در بخش نیروگاه‌های برق‌آبی ایران

ایران یکی از طرف‌های کنوانسیون چارچوب سازمان ملل‌متحد در مورد تغییر اقلیم(UNFCCC) است و هدف این کنوانسیون دستیابی به ثبات غلظت گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌ای در جو زمین در سطحی است که از دخالت خطرناک انسانی در سیستم آب و هوا جلوگیری کند. برای تقویت تعهدات کشورهای توسعه‌‌‌‌‌‌یافته تحت‌این کنوانسیون، طرفین پروتکل کیوتو را در سال‌1997 تصویب کردند که کشورهای توسعه‌‌‌‌‌‌یافته را ملزم کرد انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌ای خود را به‌طور متوسط به حدود 5.2‌درصد کمتر از سطوح سال‌1990 در دوره 2012-2008 برسانند.