تنها سهسال زمان نیاز بود برای اینکه دولت در ایران، مجددا به دست میانهروها سپرده شود. این عبارت را میتوان به شکلهای گوناگونی تفسیر کرد. برجستهترین بخش این روند تحولی، اما شاید متعلق به محمدجواد ظریف است؛ دیپلماتی آرام اما آتشین؛ کسی که همیشه در دورترین فاصله از کشمکشهای سیاست داخلی میایستاد، این بار اما معرکهگیر میدان بود. شخصیتی که رئیسجمهور منتخب، احتمالا بیش از هرکسی وامدار اوست. اما چه شد کسی که در دوران وزارت خود، چند بار به صورت آشکار و نهان، در پی استعفا بود و در اظهارنظری …