سالهاست که درگیری میان ایران و اسرائیل، با وجود خصومت عمیق میانشان، از قواعد نانوشته اما مشخصی پیروی میکرد که نتیجه آن حفظ تعادلی شکننده در خاورمیانه بود. بر اساس این قواعد، هیچیک از طرفین خواستار جنگ فراگیر نبودند. در نتیجه در چارچوبهای معین و از پیش تعیینشدهای عمل میکردند. از این رو در لحظاتی که تنش میانشان به اوج خود میرسید، از آستانه یک جنگ تمامعیار عقبنشینی میکردند. پژوهشگران نظریه بازیها بر این باورند که این الگو در درگیریهای بلندمدت رایج است.